Ur. 1947, Wrocław

Autorka fotografii, instalacji, akcji artystycznych.

1965–1971 Studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Rzeźby, dyplom w 1971 w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza.

Lata 70. Wraz z Przemysławem Kwiekiem otwiera niezależną Pracownię Działań, Dokumentacji i Upowszechniania (PDDiU, w 1984 Kwiek dodaje do nazwy słowo „sztuka”, tym samym zmienia nazwę na Pracownię Sztuki Działań, Dokumentacji i Upowszechniania). W ramach Pracowni artyści organizują wystawy i pokazy w kraju i za granicą. W kręgu ich zainteresowań znajdują się m.in. akcje, performance, instalacje, obiekty, żywe pomniki, fotografie czarno-białe i kolorowe, slajdy, filmy, rysunek, malarstwo, mail-art oraz teksty teoretyczne, interwencyjne i dokumentacyjne.

Lata 80. Współpraca z Kwiekiem kończy się w 1987, tym samym artystka rozpoczyna indywidualną twórczość. Realizuje wielokrotnie naświetlane fotografie oraz performance.

Lata 90. Wykonuje gabloty, w których umieszcza wykonane przez siebie zdjęcia oraz przedmioty gotowe, a także podświetlane bryły kurhanoidalne. W pracach tych często pojawiają się odniesienia do sytuacji politycznej i systemu totalitarnego. Nadal zajmuje się sztuką akcji. Tworzywem dla Kulik staje się czarno-biała fotografia. Wykonuje serie prac (m.in. Gesty, Motyw Ludzki, Gotyk Między-Narodowy), których kompozycja składa się z symetrycznie rozmieszczonych zdjęć nagiego mężczyzny (Zbigniew Libera) – pozbawiony indywidualności, podporządkowany zostaje układowi pracy, stając się niemal ornamentem. Modelowi często towarzyszą przedmioty kojarzone z władzą (np. włócznia), a czasem systemem totalitarnym. Kulik układa swe zdjęcia w kształt ostrołukowych gotyckich okien, dywanów, mandali, krzyża. Realizuje projekt Od Syberii do Cyberii, na który składa się ponad 10 000 czarno-białych fotografii ekranu telewizyjnego, tworzących ogromne tableau.

Ostatnie prace: Artystka kontynuuje projekt Od Syberii do Cyberii. Eksperymentuje, wykorzystując możliwości, jakie daje najnowsza technika, przetwarza swoje dotychczasowe realizacje, czego przykładem jest seria Ogród. Libera i kwiaty.

Wybrane wystawy indywidualne: Wizualne idiomy soc-wiecza, Mała Galeria ZPAF, Warszawa 1989; Motyw ludzki, Galeria Grodzka BWA, Lublin 1990; Gotyk Między-Narodowy, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 1990; Broń symboliczna, Państwowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa 1993; The Human Motif III, Street Level Gallery, Glasgow 1996; Zofia Kulik. Symbolic Weapon IV, La Biennale di Venezia, 1997; Zofia Kulik. Od Syberii do Cyberii, Muzeum Narodowe, Poznań 1999; Autoportrety i Ogród, Galeria Le Guern, Warszawa 2004; Made in GDR, USSR, Czechoslovakia and Poland, Galeria Le Guern, Warszawa 2006.

Wybrane wystawy zbiorowe: Nowe przestrzenie fotografii, Muzeum Architektury, Wrocław 1991; Voices of Freedom: Polish Women Artists and the Avant-Garde, The National Museum of Women In The Arts, Waszyngton 1991; Dark Decor, wystawa podróżująca, zorganizowana przez Independent Curators Incorporated, 1992–1993; Another Continent, Tokyo Metropolitan Museum of Photography, Tokio 1994; Kobieta o kobiecie, Galeria Miejska BWA, Bielsko-Biała 1996; L’Autre moitié de l’Europe, Galerie National du Jeu de Paume, Paryż 2000; Negocjatorzy sztuki. Wobec rzeczywistosci, CSW Łaźnia, Gdańsk 2000; In Between: Art From Poland 1945–2000, Exhibit Hall, Chicago 2001; Dekada. Laureaci Paszportów Polityki 1993–2003, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2003; Egocentryczne, niemoralne, przestarzałe. Współczesne wizerunki artystów, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2005; W Polsce, czyli gdzie?, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2006.