Polski
– Socjolog. Profesor doktor habilitowany, kierownik Centrum Socjologii Empirycznej w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.
– Absolwent Instytutu Socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat i habilitacja w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Obecnie wykłada socjologię i kieruje Centrum Socjologii Empirycznej w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.
– Pracował też na Uniwersytecie Warszawskim, w Głównym Urzędzie Statystycznym, Instytucie Filozofii i Socjologii oraz Instytucie Studiów Politycznych PAN. Prowadził badania w Szkole Badań Nauk Społecznych Australijskiego Uniwersytetu Narodowego oraz w Instytucie Stosowanych Badań Społecznych i Ekonomicznych Uniwersytetu Melbourne. Wykładowca na Politechnice i Uniwersytecie Stanu Wirginia w Stanach Zjednoczonych.
– Dyrektor Centrum Badania Opinii Społecznej (1998–2008). Stały reprezentant Polski w World Association for Public Opinion Research (WAPOR), członek krajowych i międzynarodowych organizacji naukowych, m.in. Międzynarodowego Towarzystwa Socjologicznego i Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
– Autor stu kilkudziesięciu publikacji, w tym wielu obcojęzycznych. Najważniejsze książki to: Zmiany struktury i ruchliwość społeczno-zawodowa w Polsce (1976), Rozwój, struktura i ruchliwość społeczna (1978), Życie po zmianie – Warunki życia i satysfakcje Polaków (red., 2009) i Zróżnicowania warunków życia – Polskie rodziny i społeczności lokalne (z G. Gorzelakiem, B. Jałowieckim, 2009). Dwie ostatnie publikacje oparte są na zrealizowanym pod jego kierownictwem największym na świecie (poza porównawczymi badaniami międzynarodowymi) programie badawczym CBOS-u na temat zróżnicowania warunków życia społeczeństwa polskiego (2007). Program obejmował badania reprezentatywne na łącznych próbach liczących ponad 60 000 respondentów oraz cykl pogłębionych badań jakościowych.
E-kongres
(
zaloguj się
|
zarejestruj
)
